اریگامی حرکتی (Action Origami)

مدل‌های اریگامی اکشن از لحاظ این که حرکت می‌کنند منحصربه‌فرد هستند. بارزترین مدل‌های اریگامی حرکتی هواپیماهای کاغذی هستند؛ اما قدیمی‌ترین مدل‌های اریگامی اکشن بیش از 400 سال است که با ما بوده است.

cootie catcher  یکی از اریگامی‌های حرکتی است که احتمالاً در اوایل دهه 1600 اختراع شده است. این وسیله دارای نام‌های زیادی مثل “نمکدان”، “فالگیر”، “تلنگر” و “اسکرانچی” و … است. این اریگامی علاوه بر داشتن نام‌های بسیار، دارای دو عملکرد است: می‌توان به عنوان یک اسباب‌بازی از آن استفاده کرد یا با وارونه کردن آن به عنوان یک ظرف چهار محفظه می‌شود و برای قرار دادن خوراکی یا وسایل کوچک می‎‌توان از آن استفاده کرد.

یکی دیگر از اریگامی‌های حرکتی بمب آبی است که توسط وبستر در سال 1614 ثبت شده است. در نمایشنامه “بانوی دوک مالفی” او به “زندان‌های کاغذی” که مگس‌ها در آن نگهداری می‌شود اشاره می‌کند تا پسران کوچک بتوانند صدای وزوز آنها را بشنوند. این به عنوان دلیل قوی‌ای است که نشان می‌دهد اریگامی در اوایل دهه 1600 در انگلستان شناخته شده بود. همچنین نشان می‌دهد که این بمب آبی تقریباً 400 سال قدمت دارد!

پرنده بال‌زن یک اریگامی حرکتی‌ است که احتمالاً در حدود سال 1870 اختراع شده است. از یک جادوگر دوره‌گرد درخواست می‌شود که مرغ ماهی‌خوار درست کند اما او که قادر به یادآوری مراحل درست کردن مرغ ماهی‌خوار كاغذی نیست، به طور تصادفی یك پرنده بال‌زن را اختراع می‌کند.

مدل‌های اریگامی حرکتی سنتی مانند پرنده بال‌زن، ستاره نینجا و قورباغه‌های پرشی اریگامی‌های نسبتاً آسانی هستند اما برخی از مدل‌های مدرن اریگامی حرکتی مانند مارپیچ اکشن اختراع شده توسط جف بیانون می‌توانند کاملاً پیچیده باشند.

توپ پروانه‌ای اختراع شده توسط کنت کاوامورا نمونه‌ای از اریگامی‌های مدولار حرکتی است. برای این توپ به 12 قطعه پروانه نیاز است که هر قطعه به راحتی قابل تازدن است اما مونتاژ قطعه‌ها به شکل توپ نهایی نیاز به صبر و حوصله دارد. هنگامی که این مدل به هوا پرتاب و به آن ضربه زده می‌شود قطعات متلاشی می‌‌شوند و پروانه‌ها به کف اتاق می‌ریزند.